Ιστορία

Ο Σουηδός ορθοπεδικός καθηγητής Branemark στις αρχές της δεκαετίας του ’50 διαπίστωσε πως το τιτάνιο σχηματίζει ένα πολύ ισχυρό δεσμό με το οστό που το περιβάλλει, με μια διαδικασία που ονομάζεται οστεοενσωμάτωση. Έτσι, μετά από πολλά χρόνια προκλινικών ερευνών, τοποθέτησε το πρώτο οστεοενσωματούμενο εμφύτευμα σε ασθενή το 1965. Τα πρώτα εμφυτεύματα ήταν σαν λάμες (λεπιδοειδή) και απαιτούσαν μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις για να τοποθετηθούν. Την δεκαετία του ’80 παρουσιάστηκαν τα κοχλιούμενα εμφυτεύματα, που απλοποίησαν τη διαδικασία τοποθέτησης και έδωσαν μεγάλη ώθηση στην εμφυτευματολογία, ενώ στα μέσα του ‘90 η οδοντιατρική κοινότητα άρχισε να κατασταλάζει οριστικά στις τεχνικές της, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη λεπτομέρεια και στο τελικό αισθητικό αποτέλεσμα

Λίγα λόγια για τα εμφυτεύματα

Οδοντικό εμφύτευμα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για την περιγραφή μίας κατασκευής, φτιαγμένης σχεδόν πάντα στις μέρες μας από κράμα τιτανίου, που είναι σχεδιασμένη να τοποθετείται στο οστό της γνάθου και να λειτουργεί ως αντικαταστάτης της ρίζας ενός δοντιού. Το εμφύτευμα ενώνεται στέρεα με το οστό με μία διαδικασία που λέγεται οστεοενσωμάτωση. Αφού η οστεοενσωμάτωση επιτευχθεί, το εμφύτευμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βάση για την στήριξη τεχνητών δοντιών και την επίτευξη της πολυπόθητης αποκατάστασης της αισθητικής και λειτουργίας. Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι ένα σύγχρονο «όπλο στην φαρέτρα» του οδοντίατρου, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να δώσει λύσεις που στο παρελθόν δεν θα ήταν βιώσιμες εξ αρχής ή να βοηθήσει ένα σχέδιο θεραπείας να λειτουργήσει με καλύτερη μακροχρόνια προοπτική. Τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα των εμφυτευμάτων περιλαμβάνουν:

  • Δεν απαιτούν τρόχισμα των διπλανών δοντιών.
  • Έχουν τα υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας σε σχέση με τις υπόλοιπες θεραπευτικές επιλογές.
  • Τα δόντια που κατασκευάζονται πάνω τους μοιάζουν και λειτουργούν σαν τα φυσικά.
  • Μπορούν να δώσουν σε ασθενείς με οδοντοστοιχίες ή μια ακίνητη εργασία ή τουλάχιστον μια πολύ πιο σταθερή οδοντοστοιχία.
  • Βοηθούν στην προστασία του οστού των γνάθων. Η τοποθέτησή τους αποτρέπει την απορρόφησή του.
  • Το τιτάνιο, ένα μέταλλο βιοσυμβατό και εύκολα αποδεκτό από τον οργανισμό, αποτελεί εγγύηση για την επιτυχία της επέμβασης.

Τα εμφυτεύματα τοποθετούνται στο οστό των γνάθων υπό τοπική αναισθησία, αφήνονται εκεί για διάστημα που κυμαίνεται συνήθως από 8-12 εβδομάδες για να ολοκληρωθεί η οστεοενσωμάτωση και στη συνέχεια ακολουθεί η προσθετική αποκατάσταση.

Ο χρόνος αυτός μπορεί να περιοριστεί στο ελάχιστο και έτσι να μιλάμε για άμεση φόρτιση των εμφυτευμάτων σε περιστατικά όμως πολύ αυστηρά επιλεγμένα.